« امام سجاد (ع) سه کار اصلی دارد :
اول : تدوین اندیشه اسلامی به صورت درست و طبق ما أنزل الله ( آنچه خداوند فرستاده است ) ، پس از آن که مدت هایی بر تحریف یا فراموشی این اندیشه گذشته است.
دوم : اثبات حقانیت اهل بیت و استحقاق آن ها نسبت به خلافت و ولایت و امامت .
سوم : ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان آل محمد(ص) یعنی پیروان تشیع.
این سه کار اصلی است که ما باید بررسی کنیم و ببینیم در دوران حیات امام سجاد (ع) کدام یک از این سه کار در دست انجام است . در کنار این سه کار ، کارهای دیگری هم وجود دارد که این ها کارهای حاشیه ای یا ضمنی است. از جمله این که گاهی اظهاراتی و حرکاتی از خود امام یا از طرف ایشان انجام بگیرد که آن فضای اختناق را تا حدودی باز کند .
ما می بینیم در ماجراهای متعددی که یاران امام یا خود امام در مجامع – البته آن وقت که استحکامات بیشتری پیدا کرده بودند – به اظهاراتی دست می زنند که این اظهارات فقط برای این است که آن فضای مختنق ( فضای محبوس خفه ) را بشکند و یک هوای لطیفی در بین این جوّ گرفته به وجود بیاید . این یکی از کارهای حاشیه ای است …
یکی دیگر از کارهای حاشیه ای ، دست و پنجه نرم کردن های خفیفی با دستگاه حکومتی یا وابستگان به آن هاست ، مثل قضایایی که بین امام سجاد (ع) و عبدالملک بارها اتفاق افتاده است و مثل اموری که بین حضرت با علمای منحرف وابسته به عبد الملک – از قبیل محمد بن شهاب زهری – رخ داده و همچنین بعضی از درگیری هایی که بین یاران ائمه و خلفا گذشته است ، که این ها به منظور این بوده که مقداری از آن جوّ گرفته را باز کنند »
انسان ۲۵۰ ساله ؛ ص ۱۹۷ ، حضرت امام خامنه ای