یکی از کانال های تلگرامی در پرسشی درباره ی ماهیت درآمدی روحانیون در طی توضیحاتی نوشت:
🔆متن شبهه:
احمد خاتمی: میانگین شهریه طلاب، میان ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان و بالاترین شهریه ای که یک عامل دینی پس از ۲۰ سال درس خواندن دریافت می کند، زیر خط فقر است.
اولا چه لزومی داره که ۲۰ سال در حوزه درس بخوانند!؟
ثانیا بهتره بجای این شیوه زندگی، آنها هم به پیروی از علی(ع)، مانند مردم کوچه و بازار کار کرده و از کدّیمین و عرق جبین خود ارتزاق کنند!
🔆 پاسخ شبهه:
۱. در همان سخنرانی، آیت الله سید احمد خاتمی به موضوع منابع شهریه ی طلاب نیز اشاره کردند که در متن شبهه حذف شده است👇
“این روزها قصه ی بودجه را درآوردهاند و در سایتها و فضای مجازی درباره ی بودجه ی حوزهها حرفهایی میزنند؛ به عنوان کسی که ۴۵ سال است طلبه هستم، به مردم میگویم که والله یک ریال از حقوق ماهانه طلاب که به آن «شهریه» میگویند، از بودجه ی کشور نیست؛ از وجوهات و سهم امام (عج) است که مردم میدهند.”
کارکرد های نهاد روحانیت
۲. با توجه به اینکه اسلام دین کاملی است و سعادت دنیوی و اخروی را تأمین میکند؛ وجود نهاد روحانیت به منظور تبلیغ و آموزش مبانی آن به مردم، و نهادینه شدن آموزههای اسلامی، به پیشرفت اخلاقی و عمومی جامعه میانجامد.
حوزهی علمیه مجموعهای از کارکردها را دارد؛ هم به روح انسانها که سلامتش از هر چیز دیگری مهمتر است میپردازد، هم به جسم انسانها، هم به حیاتشان، هم به کیفیت زندگیشان، هم به تجارتشان، هم به شیوهی ادارهی کشورشان و هم خیلی چیزهای دیگر. و این مهمترین تفاوت دین اسلام با ادیان دیگر است و همینهاست که از اسلام دین کاملی ساخته است.
دربارهی بورسیهی دانشگاه تا به حال چیزی شنیدهاید؟ شده اعتراض کنید به دانشگاهها که «چرا پول مفت میدهید به یک عده دانشجو»؟ نشده. چرا؟ چون میدانید که دانشجو در قبال این شهریهای که دریافت میکند، یک سری وظایفی نسبت به آن دانشگاه دارد که باید انجام بدهد. شهریه دادن به طلبه هم دقیقا حکم بورسیه کردن آنها را دارد. طلبه اگر قرار باشد آن طلبهی مبلغ تأثیرگذار باشد، باید با فکری آسوده، وقت زیادی بگذارد برای درس و حسابی غور کند توی مباحث و کتب و مباحثههای مرسوم در حوزه؛ پس بورسیهاش میکنند و او در قبالش به تبلیغ میپردازد.
🔗 yon.ir/OAP35
و البته میزان شهریه ای که به هر طلبه در ماه پرداخت میشود، واقعاً کفاف یک زندگی حداقلی را هم نمیدهد.
مدارج علمی در حوزه علمیه
۳. برای کسانی که از چگونگی تحصیل در حوزه های علمیه اطلاعات کافی ندارند خواندن مطلب زیر توصیه میشود👇
🔺سطح اول حوزه، دروس مقدماتی است که به طور عادی، ۶ سال (از پایه اول تا پایه ششم) به طول میانجامد.
🔺سطح دوم حوزه، شامل دروس کارشناسی است. این دوره، معمولاً سه سال طول میکشد که پایههای هفتم، هشتم و نهم را شامل میشود.
🔺برخی از طلاب، بعد از این دوره، برای ادامه ی تحصیل در سطح سوم، وارد مراکز تخصصی حوزه (مانند مراکز تخصصی کلام، فلسفه، تفسیر، تاریخ و …) میشوند و در آن مراکز، علاوه بر آموختن دروس تخصصی مربوطه، سطح سوم حوزه را ادامه میدهند.
سطح سوم حوزه، شامل دروس کارشناسی ارشد است که طلبه علوم دینی بعد از اتمام پایه ی دهم و ارائه ی پایاننامه، سطح سه حوزه را به اتمام میرساند و مدرک کارشناسی ارشد علوم دینی را دریافت میکند. معمولاً این دوره یک سال (جدا از پایاننامه که حدود ۲ سال زمان میبرد) به طول میانجامد.
🔺بعد از سطح سوم، طلبه وارد دوره ی سطح چهارم یا به اصطلاح «دوره دکترا» میشود و در آن دوره برای متخصص شدن و صاحبنظر شدن تلاش و کوشش میکند.
دانشپژوه این دوره بعد از ارائه ی هشت مصاحبه ی علمی و تدوین رساله ی سطح چهار، مدرک سطح چهار حوزه ی علمیه (دکترا) را دریافت میکند. این دوره جدا از رساله دکتری، حداقل ۶ سال به طول میانجامد.
🔺دریافت مدرک دکتری به معنای پایان تحصیلات نیست. بلکه روحانیون برای مجتهدشدن و اخذ درجه «اجتهاد» همچنان نیازمند تحقیق و پژوهش و شرکت در کلاسهای درس خارج هستند.
طولانی بودن تحصیل در حوزه علمیه
۴. در ضمن اولا هیچ کسی جز مبغضینِ متعصب ِ جاهل و دین ستیز به هیچ دانشمندی نمیگوید: چه نیازی هست که یک عمر بر سر یک موضوع جزئی تحقیق و پژوهش میکند!!! بلکه همین افراد کینه توز وقتی از علم و دانش غربی ها و میزان دانش و تحقیق و رشد علمی و اکتشافات و… و متقابلاً غیر علمی بودن و دور بودن دینداران و اسلام از علم صحبت میکنند، چنان آب از دهانشان سرازیر میشوند و دست بر قضا تنها دستاویز آنها (البته به دروغ و فریب) برای دین ستیزی همین علم و دانش است.
۵. چطور شد که درس خواندن در حوزه که پیچیده ترین و دقیقترین و عمیق ترین و اساسی ترین علوم را می خوانند و مباحثه و تحقیق و پژوهش میکنند ( آن هم با آن گستردگی حیطه ی موضوع علمی که در حوزه وجود دارد) جای سوال شده برای آقایان!!!
منبع:آنتی شبهه