شبکه علم و دین بصیرت جویان
همه ما انسان ها حق داریم. حق داریم نفس بکشیم، آزاد باشیم تا به اهداف خودمان بتوانیم برسیم. حقوق مختلف فردی و اجتماعی. در سطح نیازهای گوناگون. حق رأی، حق حیات و بسیاری از حقوق دیگر. اما آیا تمام حقوق ما در این موارد خلاصه می شود؟
آیا ما حق کمال اجتماعی را نداریم؟ آیا کمال معنوی حق ما نیست؟ آیا کمال اجتماعی تنها در حدود روابط مادی محدود است؟ چرا کمال اجتماعی معنوی را حق خود ندانیم؟ همه انسان ها حق دارند تا به کمال معنوی برسند. زیرا از روز اول زندگی خود از سمت کسی آفریده شده ایم که از سنخ مادی نیست. آیا می شود که خدای غیر مادی داشته باشیم اما خود را در زندگی مادی محصور کنیم؟ این حق ماست که به خدا برسیم. پس حق ماست که عبادت کنیم تا وسیله نزدیک شدن به او را داشته باشیم. نماز یک حق است برای مطالبه راه کمال. بندگی یک حق است برای رسیدن به خدا . پس چرا در برابر این حق خود کوتاهی می کنیم و آن را پیگیری نمی کنیم؟
