شبکه علم و دین بصیرت جویان
سایت دویچه وله فارسی که از برلین هدایت می شود در طی مطلبی کوتاه به نقد آشکارفضای فرهنگی در دانشگاه های ایران می پردازد.
این سایت در طی مقاله ای به بررسی مسئله انقلاب فرهنگی پرداخت که نکات آن جهت نقد و بررسی ذکر می شود:
۱. برخورد با دگر باشان و رقابت های جناحی
این پایگاه معاند نخستین اشکالی که در پیگیری روند انقلاب فرهنگی دنبال می کند چرایی خروج برخی دانشگاهیان به سبب تفاوت اعتقادی است. این امر که در حقیقت پاکسازی دانشگاه ها از افراد ضد انقلاب و سکولار بود را نوعی رقابت جناحی می خواند.
۲.اشکال به تصحیح علوم انسانی
همچنین نگارنده اصلاح علوم انسانی را تفسیرسیاسی می کند و از این که رهبر انقلاب حضرت امام خامنه ای ضرورت اصلاح علوم انسانی مطابق با قرآن را فرامی خواند انتقاد می کند و آن را حمله به علوم انسانی می داند.
پاسخ:
نکته این جاست که اگر تنها رقابت جناحی مطرح بود که جناح های منتقد به آرمان های انقلاب (دولت اصلاحات که به صراحت به مقابله با ولایت فقیه پرداخت) نیزحاکمیتی پس از انقلاب داشته اند . اگر قرار بر صرف امور جناحی بود ، مدیریت کلان کشور مقدم بود. علاوه برآنکه هیچ گاه نمی توان علم را بر تکامل انسان به سوی خدا مقدم کرد. علم و دانش در اسلام هدف نیست و تنها هدف خداست. حال اگر کسی با حکم عقل به تکامل به سوی خدا مخالفت کند امری دیگر است. همچنین از طرفی اصلاح در علوم بر مبنایی خاص تنها یک کار علمی است و سیاسی معرفی کردن آن نوعی اجحاف می باشد. آن چه در پایان نگاشته اشکال کننده وجود دارد استناد به سخنان دکتر حسن روحانی و نتیجه گیری اختلاف در میان مسئولان ارشد نظام است. چرا باید مسئولان ارشد یک کشور ناهمگنی در مدیریت کشور ایجاد کنند و تطبیق علوم انسانی بر انسان شناسی الهی که امری کاملاً علمی و خارج از اغراض است را این گونه تبیین کنند:
«علم حذف شدنی نیست، ممکن است ابطال شود اما حذف نمی‌شود، چطور عده‌ای به فکر افتادند که بخشی از علوم را حذف کنند؟ ما می‌توانیم حرف یا سخنی دقیق‌تر و علمی‌تر عرضه کنیم و نکات قبلی را مورد نقد یا حتی ابطال قرار دهیم.» البته این گفته روحانی طبق نقل اشکال کننده است.
