مدتی است از اتفاقاتی با خبر می شویم که با سبک زندگی اسلامی ناسازگار است . اما وقتی ریشه یابی می کنیم می بینیم دلایلی سبب آن شده است که گویی همه از آن غفلت ورزیده اند و نمی خواهند کاری کنند
– برخی دختران جامعه شغل روسپی گری را به عنوان شغل پذیرفته اند تا مگر در زندگی به تنگنایی نخورند . عده ای از اینان در صدد سود افزون برای رسیدن به درجات بالای مالی و مادی هستند . گروهی وسوسه زمانه شده و دامان خود را به این ناپاکی مستدام کرده اند.
– برخی زنان شوهر دار به همسر خود خیانت کرده و با مردان غریبه همبستر می شوند و حتی بعضاً او را به قتل می رسانند
– دسته ای از دختران پاک جامعه در زمینه ازدواج دائماً مشکل دارند و پسران با ملاک های حوری خواه خود آنان را تحقیر می کنند و زمینه های ازداج آنان به تأخیر می افتد.
– برخی دختران فریب عاطفی پسران را می خورند . پسران ابتدا ابراز محبت و صداقت می کنند و در عوض آن ، روابط جنسی را می طلبند
– گروهی اصالت لذت شده اند و از هرچه لذت ببرند استفاده می کنند . از قلیان گرفته تا روابط نامشروع. کدامین مبنای عقلی با چنین کاری سازگار می باشد؟
-دسته ای می پندارند اگر دختر در هرگونه کار سنگین کند افتخار است اما قدری نمی اندیشند که اگر وی را در محیطی که اختلاط با نامحرم و به دور از نگاه او نگاه دارند بهتر است . مگر می توان نگاه خاص مرد که در طبیعت اوست را نسبت به زن منکر شد ؟ بنابر این ، اگر ما می خواهیم به دختران خود محبت کنیم سعی کنیم درد زندگی آنان را بهتر بفهمیم تا آنان را لذت جویی نامردان روزگار حفظ کرده باشیم
چرا متوجه نشدیم اکرام زن در چیست؟
« اگر میخواهیم نگاه ما نسبت به مسئله‌ی زن، نگاه سالم و منطقی و دقیقی باشد، شرط اوّل آن این است که ذهنمان را از این حرفهایی که غربی‌ها در مورد زن میزنند – در مورد اشتغال، در مورد مدیریّت، در مورد برابری جنسی – باید بکلّی تخلیه کنیم. یکی از بزرگ‌ترین خطاهای تفکّر غربی در مورد مسئله‌ی زن، همین عنوان «برابری جنسی» است. عدالت یک حق است؛ برابری گاهی حق است، گاهی باطل است؛ چرا باید انسانی را که از لحاظ ساخت طبیعی – چه از لحاظ جسمی، چه از لحاظ عاطفی – برای یک منطقه‌ی ویژه‌ای از زندگی بشر ساخته شده، از آن منطقه‌ی ویژه جدا کنیم، به منطقه‌ی ویژه‌ی دیگری که برای یک ساخت دیگر، برای یک ترکیب دیگری خدای متعال آماده کرده بکشانیم؟ چرا؟ این چه منطق عقلایی دارد، چه دلسوزی‌ای در این هست؟ چرا باید کاری که مردانه است به زن داده بشود؟ این چه افتخاری است برای زن، که کاری را انجام بدهد که مردانه است؟ من متأسّفم که گاهی خود خانمها، خود بانوان، روی این مسئله حسّاسیّت نشان میدهند که ما با مردها چه فرقی داریم؟ خب بله، در خیلی از مسائل هیچ تفاوتی نیست. نگاه اسلام نسبت به زن و مرد، نگاه انسان است؛ در مسئله‌ی انسانیّت، سِیر مقامات معنوی، استعدادهای فراوان فکری و علمی هیچ تفاوتی نیست، امّا قالبها دو قالب است: یک قالب برای یک کار و یک صنف کار است، یک قالب برای یک کار دیگر است »
رهبر معظم انقلاب ، امام خامنه ای ، ۳۰ /۱/ ۱۳۹۰
