شبکه علم و دین بصیرت جویان
رفیقان می روند منزل به منزل
با گذشت حدود ۲۷ سال از اتمام دفاع مقدس، شهدای دفاع مقدس هر روز به آغوش ملت باز می گردد . شهیدانی که جز حفظ ولایت و ملت از گزند دشمن را منش خویش بر نگزیدند. شهیدانی که التزام به شریعت از نان شب واجب تر می دانستند و اطاعت از امام جامعه را لازم.
عشق به معشوق هزینه دارد. عاشق به گوش است تا معشوق او را فراخواند و بلکه خود به سوی او در جهش است. ملاقات معشوق وقتی ممکن می شود که عاشق آداب حضور را مراعات کند. شاهدان یار هم آداب را پذیرفتند و دل از تن کنده به سوی او شتافتند.
راه شهدا همان راه عشق بازی با خداست. اما این عشق بازی هزینه اش را نیز دارد. نمی شود که عاشق بود و خواسته معشوق را ندید. معشوق خواسته تا اطاعتش کنیم. چون و چرا در مسیر یار روا نیست عزیز!
نمی شود بی حجابی را ترویج کرد، دست با یزید داد، بی بند و باری را دنبال کرد و آن وقت درکنار شهدا گریه کنیم. شهیدان نمی پسندند این آلودگی ها بر جامعه ها بنشیند. نمی شود آلودگی گناه را به جان خرید و سپس ادعای پاکی دل کرد. پاکی شهید الگوی ماست.
این غصه را به کجا ببریم که جوان شهید دهه ۶۰ را الگو نمی کنیم و کنسرت موسیقی و حضور دختران را در محیط غیر اخلاقی ورزشگاه به مسئله اول تبدیل می کنیم! مگر غیر از این است که در وصیت نامه شهدا دو مسئله رکن بود: ولایت فقیه و حجاب؟!
التزام به شریعت اسلام و احکام قدسی خداوند اصلی ترین بخش از سیره شهداست اما چرا به حکم خداوند که می رسد روشنفکر می شویم معلوم نیست!
دین فقط برای خانه نیست . فقط برای اشک نیست. دین برای تکامل همه افراد جامعه است و تا در جامعه نیاید به رسالت اصلی خود جامه عمل نپوشانده است . پس سکولار نباشیم و مانند شهیدان همیشه به دین خدا عمل کنیم تا مسلمان واقعی باشیم.
