باید بین سکولاریسم و سکولاریزاسیون تفکیک قائل شد. سکولاریسم ناظر به مکتب و ایدئولوژی است و سکولاریزاسیون ناظر به فرآیند است و بحث از شدن می کند. سکولاریسم در ردیف ایدئولوژی ها نیست، بلکه یک رویکرد است که ایدئولوژی های بی شماری از دلِ آن متولد می شوند.
سکولاریسم اجمالاً به معنای اکتفاکردن به همین جهان است و عقل و خردورزی را محدود به این دنیا به کار می گیرد. اما سکولاریزاسیون در وجود انسان و معرفتِ وی اتفاق می افتد. منزلگاه فرآیند دنیوی شدن، خودِ انسان است و عالم خارج هیچ گاه سکولار نمی شود. یعنی عالمِ سکولار فقط وجود ذهنی دارد.
این سخنرانی ۲۹ آذر ۱۳۹۰ به همت «کانون اندیشۀ جوان»، در همایش ملی «اسلام و سکولاریسم: افول تفکر سکولاریسم و رویش کانون های مقاومت در جهان اسلام»، در دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ایراد شده است.
منبع: سینما فکر
