شبکه علم و دین بصیرت جویان
Related Articles
به گزارش بصیرت جویان ، سایت رسمی رادیو فردا طی اقدامی سخیف با نگارش یک مقاله ، با عنوان«پیاده‌روی ۲۰ میلیونی اربعین: جنگ قدرت و هزینه‌های ناموجه» به نقد این عمل مقدس پرداخت.
سایت رسمی رادیو فردا شنبه ۲۰ صفر (اربعین حسینی ) به نوشته اکبر گنجی با اشاره به آمار زائران حسینی در کشور عراق با چند اشکال ، جریان مقدس اربعینی شیعیان را سیاسی خواند و با بیان چند تأمّل ،
مدعای اول نگارنده، در رابطه با فرمایش حضرت امام خمینی (ره) پیرامون ارتش بیست میلیونی است که شیعیان پیرو حرکت ایشان اقدام به حرکت بیست میلیونی کرده اند . او همچنین اضافه می کند امکان جمعیت ۲۰ میلیونی در کربلا امکان ندارد که گویای دروغ گوی خواندن این خبر است . این در حالی است که اولاً ادعای ارتباط فرمان ارتش بیست میلیونی با جریان زوار حسینی به منظور دفع داعش امری بی معناست .زیرا سال هاست که زائران و عاشقان حسینی با جمعیت بسیار راهی کربلا می شوند ( مانند خبر زائران ۱۷ میلیونی در اربعین سال ۱۳۹۱ عراق) و اگرچه به سبب ازدحام جمعیت امکان رفتن به کربلا و یا ورود به حرم حسینی را نداشته باشند اما توجه به این نکته لازم است که این جمعیت بسیار همزمان به کربلا نمی رسند و عده ای هم تنها به آغاز کربلا رسیده و با عرض ادب به ساحت حسینی باز می گردند. آن چه در این میان برای شیعیان حائز اهمیت است احیای شعائر حسینی است و بس.
مطلب دوم گنجی پیرامون جنگ قدرت میان ایران و عربستان می باشد . وی معتقد است جمعیت ۲۰ میلیونی شیعیان در عراق تاکتیک ایران در مقابل جمعیت ۱۰ میلیونی حجاج در عربستان است. این مطلب نیز یک مدعای صرف و بدون دلیل و غیر محتاج به ردّ است.
مطلب دیگر او ، مرتبط ساختن گفتمان حکومت با اربعین حسینی است . اکبر گنجی در ادامه می گوید : « دین متناسب با رشد علمی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی، اصلاح و برساخته می‌شود. قدرت سیاسی هم در ساخته شدن دین نقش اساسی بازی می‌کند. راهپیمایی ۲۰ میلیونی شیعیان به سوی کربلا، یکی از این موارد است. اگرچه در طول تاریخ افرادی پیاده به زیارت کربلا می‌رفتند، اما سقوط صدام حسین توسط آمریکایی‌ها، قدرت گرفتن شیعیان و دیگر تحولات منطقه، موجب شد تا این حرکت کاملاً حاشیه‌ای، توسط قدرت سیاسی، به مرکز متن آمده و رکنی از تشیع شود. » به این استدلال چند اشکال وارد است :
۱. دین از طریق رفتار مردم و نهاد های سیاسی وعلمی و فرهنگی و یا نظامی ساخته نمی شود. زیرا در این صورت ، دین را باید امری مادی و بشری بشماریم . دین منشأ الهی دارد و بنابر این ، اصلاح در ساختار دین جز از طریق وحی پیامبر و امام امکان پذیر نمی باشد. همچنین اگر بخواهیم دین را دارای منشأ بشری بشماریم، راه کمال الهی معنا پیدا نمی کند و ما صرفاً با قوانین خود مراوده داشته ایم و عنوان دین را بر آن نهاده ایم . این خود نوعی مغالطه به شمار می آید . زیرا دین به هدف تنظیم امور بشر برای رسیدن به سعادت مطلوب وی ابلاغ می شود. حال اگر ما آن را دارای منشأ بشری بدانیم دیگر نمی توان سخن از برون رفت از مادیات و حرکت به سوی معنویات داشت . این نگاه ، نگاهی سکولار و مادی گرایانه به دین است . بنابر این نباید میان قوانین و ساختار های بشری با نهاد مقدس دین خلط نمود
۲. گرچه قدرت های سیاسی در مقدار توجه به دین در مدیریت کلان و جزئی نگر خود تأثیر به سزایی دارند. اما باز نمی توان تمام حرکت های مذهبی را ناشی از خواست سیاسیون دانست. مردم عراق با خواست خودجوش خود در صدد زیارت امام حسین (ع) بر آمده اند. تنها کاری که حکومت هامی کنند محدود ساختن و یا آزاد ساختن آنان است . حال که حکومت ایران و عراق هر دو شیعه و معتقد به امام حسین علیه السلام هستند طبیعی است که آزادی شیعیان نسبت به زمان سکولار صدام بیشتر خواهدبود.اما به معنای حکومتی معرفی کردن نیست. در این صورت باید عزاداری شیعیان در یکشنبه اول هر محرم در نیویورک را هم حکومتی بدانیم؟
سخن چهارم و پایانی اکبر گنجی پیرامون مشارکت مسئولین در رسیدگی به امور زائران حسینی و خرج کردن برای آنان است. او با این جمله به پایان کلام خویش می رسد:
« آیا این هزینه‌ها اسراف نیست؟ آیا اقشار زیر خط فقر و زیر خط فقر مطلق ایرانی بیش از همه به این پول نیاز ندارند؟ آیا دولت در شرایطی قرار ندارد که حتی قادر به تأمین نیازهای ضروری آموزشی و بهداشتی مردم نیست؟ چرا مراجع تقلید به دولت فشار می‌آورند تا در این مورد هم به کمک بشتابد و هزینه کند؟» اما باید به خوبی دانست که کشور آن قدر فقیر نیست که نتواند هزینه زوار ابا عبدالله (ع ) را بدهد. دولت نیز در بسته بودجه سال ۹۴ از رشد در برخی بخش ها خبر داده است . بر فرض پذیرش گفتار مؤلف نیز ما نباید شکم را مایه دین فروشی قرار دهیم.
آیا این گونه اشکالات از یک مسئول فراری ایران جز از روی غرض نیست؟
