شبکه علم و دین بصیرت جویان
سؤال:
با توجه به اینکه محل وقوع حادثه کربلا در نزدیکى دجله و فرات روى داده است و سرزمین آنجا داراى آب هاى زیر زمینى بوده است پس چرا امام حسین (ع) و یارانشان براى بدست آوردن آب به حفر چاه اقدام نکردند؟
پاسخ:
از ناجوانمردهاى دشمن و لشکر این بوده است که تلاش کردند آب را از امام حسین (ع) و یارانشان منع کنند که در تاریخ هم آمده است: ابومخنف مى نویسد: ابن زیاد به این مضمون براى عمر بن سعد نوشت: چون نامه مرا خواندى، اگر حسین بر حکم من گردن نهاد و اطاعت کرد که هیچ و گرنه بى درنگ او را از آب منع کن آب برهر نصرانى ویهودى حلال است مگر بر حسین و اهل بیتش.
به تعقیب این دستور عمر بن سعد نهایت سخت گیرى را به خرج داد و فوراً عمر بن حجاج زبیدى را مأمور کرد تا آب فرات را به حسین (علیه السلام) ببندند و پانصد سوار از جنگجویان را نیز تحت امر او قرار داد که شریعه را احاطه کرده، مراقبت بسیار شدیدى را اعمال نمایند، بدین ترتیب از هفتم محرم، آب بر اهل خیام بسته شد. شدت گرما اهل خیام، به ویژه کودکان و زنان شیرده را که در خیمه هاى پر حرارت به سر مى بردند تحت فشار قرار داد امام به ناچار به حفرچاهى اقدام نمود تا شاید آبى بدست آید و عطش اهل خیام را مرتفع سازد. امام حسین (علیه السلام) به پشت خیمه هاى زنان رفت و به فاصله نوزده قدم اقدام به کندن و کاویدن زمین نمود دیر نپائید که آب گوارا و شرینى پیدا شد همگى آب نوشیدند و مشک را پر کرده و ذخیره نمودند سپس آب فرونشت آن چنان که هیچ اثرى از آن دیده نشد. بعد از آن هم در عصر تاسوعا دستور داد که آب به خیمه ها برسانید که زنان و اطفال در معرض نابودى قرار دارند حضرت عباس (علیه السلام) با سى نفر سوار و بیست و پنج نفر پیاده بیست مشک آب همراه برد و شبانه به سوى شریعه فرات رهسپار شدند وأ. مشک هاى آب را به خیام رسانیدند.
منابع:
۱ تحقیقى در نهضت عاشورا، جمعى از محققین گروه تاریخ. صفحه ۶۲ و ۶۳ به نقل ازمقتل خوارزمى و مقتل ابى مخنف
برگرفته شده از نرم افزار پرسمان
