مخالفت تثلیث با تعالیم اناجیل

«گرچه از برخی اناجیل اشاره به مسئله تثلیث استفاده می شود ولی با مراجعه به مجموعه تعلیمات اناجیل، خلاف این عقیده ثابت می گردد. اینک به برخی تعالیم که دلالت بر توحید و عدم تثلیث دارد، اشاره می کنیم :

۱– عهد جدید تأکید دارد که مسیح به شهادت و گواهی خودش، نسبت به خداوند خاضع بوده است.(۱) و او از وقت برپایی قیامت مطلع نبوده است، بلکه تنها خداوند به آن آگاهی دارد.(۲) و پسر (مسیح) به تبع پدر (خداوند) از آن مطلع است.(۳) و پدر از پسر بزرگتر است. (۴) از این تعلیمات استفاده می شود که این سه اقنوم و جوهر ، با یکدیگر به طور مطلق مساوی نیستند، بلکه پدر اصل و تنها مصدر قدرت است و پسر دارای قدرت و قابلیت بر کاری بدون اذن پدر نیست . و این معنایی است که عقل انسان آن را درک می کند.

۲– در عهد جدید بسیاری از موارد ، خدا را به عنوان پدر تمام مؤمنان و صالحان و نیکان معرفی می کند. در انجیل متی از قول حضرت مسیح آمده است : «و پدر شما که در آسمان هاست.» (۵) و نیز آمده است : «اگر از گناه مردم چشم پوشی کنید پدر آسمانی شما برایتان چشم پوشی خواهد کرد.» (۶)

از طرفی دیگر نیز عهد جدید تصریح دارد که مؤمنان همگی فرزند خدایند. در انجیل متی آمده است : «خوشا به حال پویندگان صلح؛ زیرا آنان فرزندان خدایند که او را می خوانند.» (۷) و نیز در انجیل لوقا آمده است: «آنان همانند ملائکه اند و آنان فرزندان خدا می باشند.» (۸)

حال با این تعبیرات چگونه مسیحیان ادعا می کنند که این اسم ها بر معنای مجازی حمل می شود ولی در مورد حضرت مسیح آن را حمل بر معنای حقیقی می کنند؟

۳– عبارتی که از انجیل متی ذکر کردند که در آن آمده : «… مردم را به اسم پدر و پسر و روح القدس غسل تعمید دهید.»، از جهاتی قابل مناقشه است :

الف) این نقل، مخالف با نقل دیگری از همین قصه بر حسب انجیل مرقس و لوقا است، که این جمله ی اضافی در این دو نیامده است. گویا در چند قرن بعد به انجیل متی اضافه شده باشد.

ب) بر فرض که این جمله صحیح باشد، تنها اشاره به اقانیم ثلاثه دارد ولی اشاره ندارد به این که این سه، اجزای یک خدایند و یک خدا را تشکیل می دهند.

۴– از خلال مطالبی که در عهد جدید آمده، به دست می آید که حضرت عیسی بسیار اهل عبادت بوده است. قبل از آن که شیطان او را تجربه کند چهل روز روزه گرفت. وی همچنین اهل نماز های طولانی و خلوت برای عبادت بوده است.

این اعمال دلالت دارد بر این که او بنده ی خدا بوده و به واجبات و تکالیفی که مربوط به عبودیت الهی است، عمل می کرده است. آیا معقول است کسی که خدا است بر خود سجده کرده، نماز و روزه به جای آورد؟

۵– حضرت مسیح بر فرزند انسان بودن و نبوت خود تأکید می ورزید. در انجیل متی آمده است: «امّا یسوع؛ او خطاب به مردم گفت : هیچ پیامبری بدون کرامت جز در وطنش نیست. (۹) و نیز آمده است : «چرا مرا صالح می خوانید، جز یک نفر صالح نیست و او خداوند است.» (۱۰) و نیز می فرمود: «خوشا به حال کسی که در من لغزش پیدا نکند.» (۱۱)

علی اصغر رضوانی ، نگاهی به مسیحیت وپاسخ به شبهات، صص۸۴-۸۶

پی نوشتها