ویژه ها

حجاب و شبهه ریا!

19636-7964-l

مبلغ مسیحی در نقد حجاب می گوید: «ممکنه سرتون رو بپوشونی اما زن نامطیع و شورشگر باشی حجاب چه درد می خورد؟ بهتره ریاکار نباشیم.»

حرفی در میان ما رواج یافته که مجوز سازی برای کارهای دیگران می کند.  مقایسه کردن میان اموری که با هم ارتباطی ندارند. از جمله این امور ، مراعات ظواهر شریعت چون نماز، روزه و حجاب است. بعضی اشکال می کنند که بی حجاب بودن یک شخص دلیل بر فساد او نیست و بنابر این نباید با او کاری داشته باشیم. نباید ریاکار باشیم و بامراعات ظاهر دین، فاحشه باشیم.

این دست اشکالات نوعی مغلطه است. زیرا اشکال به ظهور یک گناه در جامعه ، به معنای اتهام گناهکار به گناهی دیگر نیست. علاوه برآن که پاک بودن از یک گناه سبب حلال شدن گناه دیگر نمی شود. تنها زنای جنسی حرام نیست بلکه بدحجابی نیز حرام است. چگونه است که اجازه نمی دهند تا به بدحجاب به چشم یک فاحشه نگاه شود اما نمی گذارند افراد مخلص با خدا، در همان جلوه واقعی خود بروز کنند و بدون هیچ دلیلی او را متهم به ریاکاری می کنند و گناه ریاکاران را به حساب آنان می نویسند.آیا جز این است که ریا امری قلبی است؟ پس چطور اشتباه یک نفر را به دیگران سرایت می دهند؟ و نیز نباید اشتباه یک نفر را دلیل بر غلط بودن کارهای دیگر او دانست. اگر یک زن با حجاب دچار برخی اشکالات رفتاری چون بداخلاقی است چه ربطی دارد با این که حجاب اوبی فایده باشد ؟! حجاب در حوزه رفتاری اجتماعی او مطرح است و بداخلاقی او ناشی از سوء رفتار او. همچنین نباید افراد را معیار درستی و اشتباهی کارها قرار داد. بلکه باید از جهت فلسفی و بینشی باید به بررسی آن پرداخت و ابعاد هستی شناسی و انسان شناسی مسئله حجاب را در حوزه اجتماع بشری تحلیل کرد.

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*

You cannot copy content of this page