اصول امام (۴)/ دل بسته بودن مسئولان به مصالح ملت

دراصول امام, پرونده ویژه امام خمینی(ره), مطالعه آنلاین نشریه, نشریه راه امام نظر بدهید

«در سیاست داخلی، اصول امام عبارت است از تکیه به رأی مردم ؛ تأمین اتحاد و یکپارچگی ملت ؛ مردمی بودن و غیر اشرافی بودن حکمرانان و زمامداران؛ دلبسته بودن مسئولان به مصالح ملت؛ کار و تلاش همگانی برای پیشرفت کشور.»^۱

در سه شماره گذشته پیرامون سه اصل از اصول امام بزرگوار بر مبنای فرمایشات امام خامنه ای پرداختیم . در این شماره به چهارمین اصل -که از بهترین گوشزد ها برای مسئولان کشور نیز هست- صحبتی به میان می آوریم : مسئولان به مصالح ملت دل ببندند. این جمله پیامهای گوناگونی دارد که در میان گفتار ها و سیره عملی امام بزرگوار به دست می آوریم.

از جمله موارد توجه مسئولان به مصالح ملت، تأمین عدالت اجتماعی است . رهبر انقلاب در این باره می فرماید: «عدالت اجتماعی یکی از مهمترین و اصلی ترین خطوط در مکتب سیاسی امام بزرگوار ماست. در همه ی برنامه های حکومت – در قانونگذاری، در اجرا، در قضا – باید عدالت اجتماعی و پُر کردن شکافهای طبقاتی، مورد نظر و هدف باشد. این که ما بگوییم کشور را ثروتمند می کنیم- یعنی تولید ناخالص ملی را بالا می بریم – اما ثروتها در گوشه یی به نفع یک عده انبار شود و عده ی کثیری هم از مردم دستشان خالی باشد، با مکتب سیاسی امام نمی سازد. پُر کردن شکاف اقتصادی در بین مردم و رفع تبعیض در استفاده ی از منابع گوناگون ملی در میان طبقات مردم، مهمترین و سخت ترین مسؤولیت ماست. همه ی برنامه ریزان، قانونگذاران، مجریان و همه ی کسانی که در دستگاه های گوناگون مشغول کار هستند، باید این را مورد توجه قرار دهند و یکی از مهمترین شاخصهای حرکتِ خود به حساب آورند.» ^۲

تلاش سریع امام خمینی (ره) پس از انقلاب و شکل گیری بنیاد مستضعفان، بنیاد مسکن ، حساب ۱۰۰ و جهاد سازندگی نشان از توجه عمیق بنیانگذار انقلاب به محرومین و تأمین مصالح امت اوست. همچنین به صراحت می فرماید: «در تمام زمینه ها ما باید در جهت منافع مردم خود گام برداریم و با آن چه صلاح آنان و پاسخ گوی آرمان اسلامی آنان باشد عمل می کنیم.»^۳

رهبر فقید انقلاب خدمت به ملت را وظیفه دولت دانسته و می گوید: «دولت در حکومت اسلامی در خدمت ملت است، باید خدمتگزار ملت باشد و ملت چنان چه نخست وزیر هم یک وقت ظلم کرد در دادگاه ها از او شکایت می کند و او را در دادگاه می برند؛ جرم او اگر ثابت شد به سزای اعمالش می رسد.» ^۴ رفاه حال طبقه محروم از مطالبات اولیه امام بزرگوار بوده و می فرماید:«امید آن است که در رسیدگی به حال مستضعفین و مستمندان کشور که قسمت اعظم ملت مظلوم را در بر می گیرد در رأس برنامه ها قرار گیرد و در نخستین مجلس شورای اسلامی طرح هایی جدی در رفاه حال این طبقه محروم داده شود و از طرف دولت منتخب شما بدون مسامحه به مورد اجرا گذاشته شود تا در پیشگاه خداوند متعال ، بعضی ازدیون خودتان را به این طبقه عزیز -که جان خود را برای اسلام و آزادی و استقلال کشور در طَبَق اخلاص گذاشته و پیروزی را برای انقلاب اسلامی به ارمغان آورده اند- ادا کرده باشید.»^۵

ایشان در بیانی کوبنده مخالفت با مصالح ملت را مصداق طاغوت معرفی می کند:

«مملکت اسلامى را به طاغوت نکشید. من خوف این را دارم که- خداى نخواسته- اگر این امور زیاد انباشته بشود، یکوقت همان مسائلى پیش بیاید که مردم با طاغوت عمل کردند. طاغوت براى خاطر اینکه پسر کى بود و نوه کى بود که نبود؛ براى اعمالش بود. اگر اعمال ما هم یک اعمال طاغوتى باشد، براى خود باشد، نه براى ملت، دعوا بکنیم سر خودمان، نه براى مصالح‏ ملت‏، این همان طاغوت است. منتها به یک صورت دیگرى درآمده، اما طاغوت است. طاغوت هم مراتب دارد.» ۶

منابع :