شبکه علم و دین بصیرت جویان
اختصاصی
به گزارش بصیرت جویان ،مسئله حضور زنان در ورزشگاه ها به حدی برای رسانه های معاند مهم شده است که گویی که یک بجران حقوق بشری در ایران اتفاق افتاده است. مسئله ای که کاملاً ناظر به فرهنگ کشور خود ماست و این گفتار ها خود نوعی هنجار شکنی به شمار می آید. آن چه در این رسانه ها به ظهور می رسد تهییج لذت های جنسی در جوانان است. وقتی رابطه قانونی ازدواج را کارگری جنسی می دانند و افتادن انسان در افکار و رفتار های جنسی و انحصار در امور منافی فرهنگ و ارزش ملی و دینی ما و خلاف عفت و حیاست را نوعی ارزش و حق قلمداد می کنند! حال گویی به وهم خود مدعی حقوق بشر شده اند که گویا در تمام دنیا آرامش حاکم است و فقط مانده تا زنان در آغوش پسران بنشینند. عشق آزاد یا سکسوالیته که حرف اساسی رسانه های معاند است بر پایه اصالت لذت و نفی خدا و چارچوب گریزی جنسی است. خدایی که مبدأ هستی است. پایان این لذت طلبی ها چیست؟ آیا صرف لذت طلبی موفقیت به شمار می رود؟! انسان هایی که لذت طلبی را ملاک کار خود می کنند نمی توانند مرگ و خروج از دنیا برای خود حل کنند و از این رو به پوچی می گرایند. نفی دین و سوق دادن مردم به هنجار شکنی و مقابله با ارزش های هزار ساله کشور نوعی شیطنت است که به وفور در رسانه های معاند مشاهده می شود از جمله این مسائل ، حضور زنان در ورزشگاه هاست مسئله ای که مفاسد آن با توجه به فضای غیر اخلاقی ورزشگاه ها کاملاً موجّه است. از نقدهایی که در این باره از سوی دشمنان قسم خورده انقلاب مطرح می شود درباره آزادی زنان در جشن های خیابانی است. چند نکته در این باره لازم به ذکر است:
۱.آزادی زنان در جشن های خیابانی هم اگر مخالف ارزش ها و هنجار های جامعه اسلامی ما باشد محکوم است. انسانی که خود را در چارچوبی تعریف نمی کند خود را از حیوان هم پست تر دیده است زیرا حیوانات را هم تربیت می کنند تا در چارچوبی مشخص باشد. گرچه انسان صاحب عقل است اما اگر تربیت نشود و در چارچوب قرار نگیرد نمی تواند از عقل خود استفاده کرده و گرفتار خواسته هایی می شود که فقط برای کسب لذت از آن بهره می جوید و عقل را به هیچ وجه در نظر نمی گیرد.
۲. آیا حضور زنان در جشن های خیابانی مجوزی برای حضور آنان در ورزشگاه هاست؟ چه ملازمه ای در این جا وجود دارد؟ اگر یک خطا جایی اتفاق افتاد مجوزی برای ادامه آن در جاهای دیگر نیست. سؤالی که این جا مطرح است این است که چرا باید مسئولین ما به مسائل حاشیه ای پرداخته و زبان معاندان قسم خورده انقلاب را در این زمینه دراز کنند؟
سایت رادیو زمانه نیاز با جنگ روانی سعی در مظلوم نمایی و تحریک مخاطب داشت . تصویر ذیل بیانگر آن است که دین و زور چماق مانع ورود زنان است . وحشی نشان دادن نظام اسلامی ایران و پوشاندن وحشی گری های کشور های غربی از جمله کار های این رسانه های زنجیره ای بوده و هست.
همچنین این سایت با عنوان «دختران خوابگاه؛ سرگردان بین “پاکدامنی”، هویت و کنش جنسی» به مصاحبه با تعدادی از دانشجویان- اصل مصاحبه ها محل سؤال است- که خواستار هم جنس بازی و دگر باشی جنسی بوده اند می پردازد و این گونه وانمود می کند که نه خوبی و بدی وجود دارد و یا آن که اصلاً رابطه آزاد هیچ بدی ندارد و همچنین مفهومی به نام پاکدامنی و محدود شدن در روابط مشخص قانونی را به نقد می کشاند و آن را کارگری جنسی بیان می کند. این گفتار بدون آن که مستدل با یک دلیل گفته شود فقط با حالت ادعا و با استفاده از کلمات جذاب است . چگونه احترام به زن با حقوق مشخص اجتماعی در خانواده را کارگری جنسی و عروسک مردان می دانند اما ولگردی زن در خیابان ها و آواره بودن روزانه در دامان پسران را کارگری جنسی و عروسک نمی دانند؟ و از این دست سؤالاتی که این رسانه ها برای آن پاسخ هایی جز مغالطات و استفاده از تفکرات روشنفکری و کلمات غلط اما زیبا ندارند.
هدف شومی که این رسانه ها با شیطنت های خود دنبال می کنند منجر به شکست نظام خانواده در ایران اسلامی می شود؛ امری که تا حدودی با موفقیت رو به رو شده است. مرداک ، یهودی ثروتمندی که رسانه ای دنیا را در دست دارد به خوبی اعتراف کرده که باید مادر را در ایران به لجن کشید
