شبکه علم و دین بصیرت جویان
ولایت نقطه اختلاف دو نگاه توحیدی و اومانیستی هست. در نگاه توحیدی ، مسیر زندگی و مبدأ بشر خداست و حقوق بشر هم بر معیار الله تعریف می شود. حالا بماند که خود همین مسئله دامنه دار هست اما از بحث دور نشویم که ولایت منحصر در خداست . همه بنده خدایند و هیچ کس بر دیگری حق ندارد.
اما برای آن که حکومت خدا در میان انسان ها تثبیت شود و ولایت او در مسیر تکامل بشر نمود یابد یک انسان وسیله حرکت انسان در مسیر ولایت خدا قرار گیرد.
حال که هیچ انسان بر دیگری ولایت ندارد. در این جاست که انسان کامل که از دو جهت الهی و انسانی دارای کمال است بر دیگران برتری می یابد و از جانب خدا به او ولایتی اعطا می شود
ولایت معصوم یعنی ولایت انسان کامل بر دیگر انسان های غیر کامل برای رسیدن بشر به خدا در دو حوزه فردی و اجتماعی.
حال که در زمان غیبت شخص معصوم میان مردم نیست از حکمت خدا دور است که مردم را به حال خود رها کند
ولایت فقیه نوعی نیابت و ولایت موقت است که خود اهل بیت به ما اجازه داده اند. البته اگر از اهل بیت هم حدیث نرسیده بود باز عقل حکم می کند که پس از معصوم نزدیکترین شخص به او حاکم باشد
ولی فقیه از دو جهت به امام معصوم نزدیکتر است اول از جهت آشنایی به دین و دوم از جهت تقوا و مراعات اخلاقی.
بنابر این ولی فقیه در عصر غیبت دقیقاً همانند ولی معصوم در غیر غیبت ولی الهی و اطاعت او واجب است
